Huisdieren en hun spullen

Als je een huisdier hebt ben je geen minimalist. Weleens gehoord? Ik wel! Ik ben het er alleen helemaal niet mee eens.

Huisdieren hebben spullen nodig en als je dat huisdier niet zou hebben, dan had je ook die spullen niet nodig. Maar ben je dan geen minimalist als je een huisdier hebt? Volgens mij gaat het er in dit soort situaties om wat het je brengt. En nergens anders om.

Ik heb een Dalmatiër, hij heet Harley (ja, van Davidson, mocht je het je afvragen). En Harley heeft inderdaad wel wat spullen. Totdat Harley ongeveer een jaar was, brak ik dagelijks meerdere keren bijna mijn nek. Ik struikelde over kleedjes, speelgoed, botten en soms over Harley zelf. Ik had het gevoel dat ik de hele dag zijn troep achter hem aan het opruimen was. Hij had zelfs een eigen speelgoedmand!

Tot ik me realiseerde dat de meeste speeltjes eigenlijk kapot waren en de kleedjes alleen maar werden gebruikt om te verslepen en ergens neer te leggen waar ze eerst niet lagen. Niet om op te slapen, welnee, ben je gek! Dat doet een hond toch niet op zo'n lekker vetbed? Nee, slapen deed hij op de bank.

Tijd om de spullen van Harley te gaan minimaliseren. Alle kleedjes gingen in de was. De grote bench werd voor een habbekrats verkocht en alle kapotte speeltjes gingen in de vuilnisbak. De schone kleedjes gingen bij de kampeerspullen. Harley valt af als we kamperen, omdat het 's nachts vaak nog wat koud is. De kleedjes leggen we nu dus in de kleine campingbench en we draperen ze er overheen. Zo ligt 'ie 's nachts lekker warm en tochtvrij en valt hij in de vakantie niet meer af. Dat we hem tijdens kampeervakanties wat meer eten geven zal ook wel helpen denk ik.

Maar goed. Toen kwam er een nieuwe bank (van de kringloop) en we wilden Harley afleren om erop te slapen. Dat lukte! En nu slaapt hij heerlijk in zijn eigen mand, zonder extra kleedjes. Natuurlijk heeft hij ook nog wel speelgoed. De afgeknipte pijp van een spijkerbroek, waar ik een knoop in heb gelegd, voldoet prima. De spijkerbroeken die ik daarvoor gebruik zijn natuurlijk versleten exemplaren en zo hebben ze nog nut. Zo'n speeltje gaat toch echt wel een maand of zes mee, terwijl ik bij gekochte speeltjes blij ben met zes weken (en soms lukt zes uur niet eens).

Wat heeft onze hond nu dan eigenlijk aan spullen? Voor het dagelijks leven niet zoveel. Een mand, een spijkerbroekspeeltje en een hertegewei om aan de knagen. Verder een standaard met een water- en voerbak, een korte riem en een uitlooplijn. Ik heb een handtas omgedoopt als hondentas met daarin een clicker en wat poepzakjes. In de trapkast liggen wat snoepjes, maar die krijgt hij alleen als oma komt. Verder eet hij vers vlees uit de diepvries en hebben we speciaal daarvoor een vriezer aangeschaft met anderhalve lade. Dat vriezertje staat waar eigenlijk een droger hoort, maar die hebben we dan weer niet.

Voor op de camping hebben we nog wat meer. De al genoemde kleedjes en campingbench natuurlijk, maar ook een pin voor in de grond met een lange lijn eraan. Een extra speeltje (die spijkerstof verliest nog weleens stukjes of draadjes en dat is lastig opruimen van gras of bosgrond) en de bench voor in de auto. We hebben erover gedacht om de autobench ook op de camping te gebruiken, maar daar is die net te klein voor. Harley kan best een paar uur in de auto in dat ding, maar geen nachten achterbelkaar. Daarom houden we de campingbench er toch maar bij.

Voor ons is dit wat nodig is, zonder allerlei extra toeters en bellen. Het lijkt misschien veel als je het zo leest, masr geloof me dat is het echt niet. Ik vind het minimaal en Harley is er blij mee. En ik ook, want ik breek mijn nek niet meer bijna, meerdere keren per dag.

Heb jij een huisdier? En heb je daar veel spullen voor?

Herfst capsule wardrobe 2016 (deel 2)

Het is tijd om jullie mijn herfst capsule wardrobe van dit jaar te laten zien. Ik heb, zoals ik in mijn vorige artikel al schreef, losjes de methode van Light by Coco gehanteerd. Met mijn schoenen heb ik nog niks gedaan, behalve dat ondertussen mijn teenslippers naar boven zijn verhuisd. Ook heb ik duidelijk dat ik voor dit seizoen niets meer hoef aan te schaffen op een paar pantoffels na. Mijn oude pantoffels waren zo versleten dat ik ze eind vorige winter heb moeten weggooien.

De tien tops die nu in mijn kast hangen zijn voornamelijk bloezen, maar ook een paar truien. De echt warme truien heb ik bewaard voor de winter capsule.

Op de eerste foto staan een simpele, gebreide zwarte trui die ik vorig jaar voor €4,- bij de kringloop kocht. Daarnaast een grijs jurkje dat ik als tuniek op een legging draag, gekregen van mijn zusje. Als derde en vierde kledingstuk een  zwarte bloes en een zwarte trui. Beide kledingstukken kocht ik bij de WE sample sale. De trui met 'but first coffee' kocht ik ook bij de WE sample sale.

De zwart-witte bloes en de blauwe bloes kreeg ik van mijn zusje. De zwarte bloes die daarnaast ligt ook. Het zwarte t-shirt kocht ik bij de WE sample sale en het grijze hemd heb ik al zo lang, dat ik me niet meer kan herinneren hoe ik eraan kom. Ik denk dat ik het gekocht heb bij h&m.

De jassen/vesten/blazers categorie is de categorie met de meeste kleur. De knalroze jas is een regenjas van Jack Wolfskin. Die heb ik ooit voor de helft van de prijs gekocht in een kampeerwinkel, waar we een keer waren toen we op vakantie waren. De lichtblauwe softshell jas is van Icepeak en die kocht ik in mijn eigen woonplaats bij Vrijbuiter. Deze gebruik ik voornamelijk als ik de hond uitlaat of als ik aan het kamperen ben. Het zwarte nepleren jasje kocht ik tweedehands via een facebook verkoopgroep bij iemand een paar straten bij mij vandaan en de blauwe wollen jas bij Mexx. Die heb ik denk ik al een jaar of zes. Het grijze vest heb ik vorig jaar zelf gemaakt.

Dan de broeken en rokken. Twee leggings liggen erbij. De een is van de Hema, de ander kreeg ik van mijn zusje. Het was een sportbroek met wijde pijpen van velours. Ik heb er zelf een legging van gemaakt. De katoenen broek met een glanslaag erover komt van de WE sample sale en de zwarte tregging kreeg ik van mijn zusje. Beide rokken maakte ik zelf.

 Dan de laatste categorie, de bijzondere stukken, de uitzonderingen, de kleding voor speciale gelegenheden. Een zwart jurkje met aparte schouders en zakken op de heupen, dat ik van mijn zusje kreeg. En een hemdje met een waterval van doorschijnende stof aan de voorkant, waardoor hij best chique oogt. Ook dat hemdje kreeg ik van mijn zusje.

Zoals je vast wel opgemerkt heb, heb ik twee hele belangrijke kledingbronnen. Ik heb een goede vriendin die op het hoofdkantoor van WE werkt. Zij organiseren twee keer per jaar een sample sale. Daar verkopen ze alle kleding die ze bijvoorbeeld gebruikten als voorbeeld of inspiratie voor wat er uiteindelijk in de winkels komt, als ik het goed begrepen heb. Ze hebben een standaard damesmaat, een standaard herenmaat, een kindermaat en een babymaat. Ze verkopen de kleding voor bijna niks. Mijn vriendin krijgt altijd twee toegangskaarten voor die sale en soms vraagt ze mij mee en soms iemand anders. Vlak voor de zomer ben ik weer eens mee geweest en meestal haal ik mijn favoriete kledingstukken daar vandaan.

De tweede, misschien nog wel belangrijker kledingbron is mijn zusje. Ik heb het ongelofelijke geluk dat mijn zusje houdt van mode, van kleding kopen en van bezig zijn met alles wat daarmee te maken heeft. Dat heeft als voor mij bijkomend voordeel, dat ze ook vrij snel weer wat weg doet. Meestal gewoon omdat ze erop uitgekeken is. Die kleding krijg ik, en wat ik niet wil hebben geef ik ook weer door. Af en toe geef ik haar een bos bloemen. Ik heb haar ook weleens meegenomen naar de bioscoop. Ze wil er niets voor hebben en zo kan ik toch mijn dankbaarheid laten blijken.

Dit is de kleding waarmee ik van plan ben het te gaan doen deze herfst. De kans is best aanwezig dat er nog wat bij komt en ook dat ik toch wat uit mijn kast gooi. We zien wel hoe het loopt. Mijn kast is weer rustig en heerlijk overzichtelijk.

Heb jij ook een capsule wardrobe? En hoe vaak wissel je per jaar?

Herfst Capsule Wardrobe 2016 (deel 1)

De laatste jaren hoor je steeds meer en vaker over de capsule wardrobe. Een kleine selectie zorgvuldig uitgekozen kledingstukken die allemaal bij elkaar passen, zodat je nooit meer dat 'ik heb niks om aan te trekken' gevoel hebt. Voorbeelden zijn Project 333 en The 10-item wardrobe.

Ik heb al een paar jaar een capsule wardrobe. In het begin deed ik het volgens de regels van Project 333, 33 kledingstukken voor 3 maanden en daarna wisselen. In Project 333 is het de bedoeling dat je ook jassen, schoenen en accessoires meetelt. Ik deed dat niet. Accessoires gebruik ik toch al niet veel, dus die liet ik buiten beschouwing.

Op dit moment gebruik ik losjes de methode van Light by Coco. Zij is een Nederlandse die op dit moment in San Francisco woont en al jaren een minimalistisch, licht leven leidt. Haar methode is de 5-4-3-2-1 methode. De bedoeling is dat je 5 tops kiest die je zo kan dragen, zonder iets eronder. Dan 4 jassen of vesten of iets dergelijks, waar dus wel wat onder moet. Dan 3 broeken of rokken, 2 paar schoenen en 1 extra stuk. Dat extra stuk kan bijvoorbeeld een jurkje zijn of een mooie top die je alleen bij speciale gelegenheden draagt. Dit is het absolute minimum, het zou genoeg moeten zijn. Dat klopt, alleen heb ik meer leuke kleding dan dat, dus ik verdubbel het meestal. Op deze manier heb ik wel al mijn leuke, voor het huidige seizoen geschikte kleding in mijn kast, zonder dat ik het overzicht kwijtraak.

Omdat het nog zo lang zomer is gebleven in Nederland, hangen mijn zomerkleren nog in de kast. Er is wel een en ander bijgekomen nadat ik mijn originele zomer capsule had gemaakt, omdat het niet zulk lekker weer was. Maar nu is toch de tijd gekomen om de zomerkleding op te bergen en de capsule voor de herfst samen te gaan stellen.

Het hanggedeelte van mijn kledingkast is het deel waar eigenlijk al mijn dagelijkse kleding hangt. Ik heb weinig ruimte, maar het is wel genoeg. In de lades onder het hanggedeelte liggen spullen als ondergoed, sokken, pyjama's en badkleding. Het andere hanggedeelte is van mijn man. Op een van de legplanken ligt mijn sportkleding en de tas die ik altijd meeneem naar de sportschool. Ook is er een plank met winterschoenen, die nu dus niet beneden staan. Straks wissel ik de schoenen om en komen de zomerschoenen boven in de kast. Mijn man heeft ook twee planken en op de bodem ligt ons winterdekbed.

In de herfst en winter draag ik meestal niet zoveel kleur. In de lente en zomer is dat wat meer. Ik begin dus met alles wat zwart en grijs is uit mijn kleding te halen en te kijken of het geschikt is voor komende herfst. Ook kies ik bijvoorbeeld wat donkerblauw of donkergroen. Daarna kijk ik naar de hoeveelheid kleding die ik dan heb uitgezocht en als het te weinig is doe ik er wat kleuriger kledingstukken bij, is het teveel dan maak ik een selectie.

Op de bodem van mijn hanggedeelte ligt ook een stapeltje kleding. Dit is kleding die ik in eerste instantie in mijn capsule wardrobe had gedaan, maar waarvan ik intussen heb besloten dat het weg kan. Dat kan verschillende redenen hebben. Wat kapot is en niet meer valt te repareren komt niet op de stapel. Dat gaat direct weg. Hetzelfde geldt voor kledingstukken waar een vlek in zit die ik er niet meer uit krijg. Maar kleding die nog goed is, maar die mij bijvoorbeeld niet meer past of die ik niet meer leuk vind, die gaat op de stapel. Aan het eind van het seizoen geef ik die kleding dan weg. Soms aan een bekende, of soms gewoon aan de kringloop of een goed doel. Op deze manier heb je geen kans meer dat je kleding opbergt voor het volgende jaar, die je eigenlijk toch niet meer gaat dragen.

Eigenijk was het de bedoeling dat ik in dit artikel ook mijn herfstcapsule zou laten zien, maar dan wordt het artikel veel te lang. Ik zal in de volgende blogpost uitgebreid laten zien wat ik heb gekozen voor de komende herfst en waarom.

Eindelijk!

Eindelijk begin ik met dit weblog. De naam had ik al een tijdje geleden geregistreerd, maar ik had er nooit wat mee gedaan. Ik heb eerder geblogd en het nooit echt lang volgehouden. Daarom hikte ik er, hoewel ik graag wilde, toch een beetje tegenaan. Op facebook ben ik lid van de groep 'minimalisme voor gevorderden' en daar schreef Rosita dat ze een weblog ging beginnen. Dat was voor mij wat ik nodig had om ook weer te beginnen. Welkom op MiniMarliesme, leuk dat je er bent!

De naam van mijn weblog is eigenlijk een grapje. Mijn naam is Marlies, ik ben vrij mini (1.53m) en ik hou van minimalisme op veel verschillende vlakken.

Ik heb ADHD, wat er onder andere voor zorgt dat ik een ontzettend brede interesse heb en bijna alles leuk vind. Dat zorgt er weer voor dat dit weblog niet alleen over minimalisme zal gaan, maar over alles wat op het moment van schrijven mijn aandacht heeft.

In mijn hoofd is het een chaos, dus mijn artikelen zijn soms ook chaotisch. Ik spring graag van de hak op de tak, waarna ik grote moeite heb mijn hak weer terug te vinden. Ik hoop dan maar dat ik duidelijk genoeg ben. Zo niet, vragen mag altijd!

Minimalisme en simpelweg eenvoudig leven zorgen voor een rustig huis en een rustig leven. En dat zorgt heel soms voor wat rust in mijn hoofd, een beetje structuur in de chaos.

Ik ben nog even 38 jaar. Samen met mijn man heb ik een zoon in de brugklas en een vierjarige Dalmatiër met bruine stippen. Ik ben huisvrouw. Ik verdien mijn geld voornamelijk door te zorgen dat er niet teveel uitgegeven wordt. En ook een klein beetje via textbroker en klezzer. Had ik al gezegd dat ik graag schrijf?